Karaṇīyam-attha-kusalena
Yan-taṃ santaṃ padaṃ abhisamecca
Sakko ujū ca suhujū ca
Suvaco c’assa mudu anatimānī

Santussako ca subharo ca
Appakicco ca sallahuka-vutti
Sant’indriyo ca nipako ca
Appagabbho kulesu ananugiddho

Na ca khuddaṃ samācare kiñci
Yena viññū pare upavadeyyuṃ
Sukhino vā khemino hontu
Sabbe sattā bhavantu sukhit’attā

Ye keci pāṇa-bhūt’atthi
Tasā vā thāvarā vā anavasesā
Dīghā vā ye mahantā vā
Majjhimā rassakā aṇuka-thūlā

Diṭṭhā vā ye ca adiṭṭhā
Ye ca dūre vasanti avidūre
Bhūtā vā sambhavesī vā
Sabbe sattā bhavantu sukhit’attā

Na paro paraṃ nikubbetha
Nātimaññetha katthaci naṃ kiñci
Byārosanā paṭighasaññā
Nāññam-aññassa dukkham-iccheyya

Mātā yathā niyaṃ puttaṃ
Āyusā eka-puttam-anurakkhe
Evam’pi sabba-bhūtesu
Mānasam-bhāvaye aparimāṇaṃ

Mettañ-ca sabba-lokasmiṃ
Mānasam-bhāvaye aparimāṇaṃ
Uddhaṃ adho ca tiriyañ-ca
Asambādhaṃ averaṃ asapattaṃ

Tiṭṭhañ-caraṃ nisinno vā
Sayāno vā yāvat’assa vigata-middho
Etaṃ satiṃ adhiṭṭheyya
Brahmam-etaṃ vihāraṃ idham-āhu

Diṭṭhiñca anupagamma
Sīlavā dassanena sampanno
Kāmesu vineyya gedhaṃ
Na hi jātu gabbha-seyyaṃ punaretī’ti